Miejsce eksponowania: ZBIORY SZTUKI POLSKIEJ DO 1914 r. Muzeum Narodowe w Warszawie. Obraz powstał w okresie, kiedy Chełmoński po powrocie z Monachium zamieszkał w mazowieckiej wsi Kuklówka, i malował szereg obrazów o tematyce wiejskiej, głównie krajobrazy pól, dzikiego ptactwa, pracujących w polu ludzi. Bociany powstałe w 1900 wystawiono po raz pierwszy w warszawskiej galerii Zachęta rok później, w 1901. Krytyka chwaliła obraz za uchwycenie specyficznie polskiego charakteru przyrody, typów ludzkich oraz za niepowtarzalny nastrój. Oracz wraz z towarzyszącym mu synem przypatrują się bocianom na niebie. Siedzą pośród zielonej, pełnej kwiatów łąki, odpoczywając i posilając się z dwojaków w przerwie wiosennej orki. Na horyzoncie widać rząd brązowych wiejskich chałup krytych strzechami, wraz z topolą i z bocianim gniazdem. Z boku stoją dwa woły na zaoranym już kawałku pola. Chełmoński pokazuje tu wieś od strony nieefektownej, codziennej, dla niektórych nawet brzydkiej. Z wielkim talentem łączy uchwycony charakter chwili, lot ptaków czy zapatrzenie grupy postaci z detalem krajobrazu, jego matowymi barwami i statycznością.
Muzeum Narodowe w Warszawie
Kolekcja malarstwa
Kolekcja malarstwa
Kolekcja malarstwa