„Szczęśliwe chwile to motyle, miłość – wieczna tęsknota” – wystawa Mieczysławy Izdebskiej-Łazorek i Stanisława Jana Łazorka

Wernisaż wystawy
8 marca 2025 r., godz. 14:30
Dom Kuncewiczów – Oddział Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym
ul. Małachowskiego 19, Kazimierz Dolny 

Tego dnia zaprezentujemy wystawę prac Mieczysławy Izdebskiej-Łazorek i Stanisława Jana Łazorka, pod tytułem „Szczęśliwe chwile to motyle, miłość – wieczna tęsknota”. Tytuł wystawy nawiązuje do cytatu z piosenki zespołu MAANAM, co ma swoje głębokie uzasadnienie, zarówno w kontekście małżeńskiego duetu, jak i w nawiązaniu do malarskiej tajemnicy, którą skrywają ich prace.

Wszystkie eksponowane dzieła pochodzą z prywatnej rodzinnej kolekcji, co sprawia, że wystawa nabiera osobistego charakteru, pełnego emocji i wspomnień. Podczas wernisażu, uczestnicy będą mieli również wyjątkową okazję wziąć udział w artystycznej instalacji z motyli – wspólne tworzenie tej instalacji będzie integralną częścią tego artystycznego wydarzenia.

Stanisław Jan Łazorek – malarz i podróżnik

Stanisław Łazorek (1938-2000) to postać, której twórczość na zawsze wpisała się w historię polskiego malarstwa. Urodził się w 1938 roku, a swoje artystyczne kroki stawiał w latach 1958-64, studiując na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jego dyplom z 1964 roku zrealizował w pracowni Stanisława Szczepańskiego. Po ukończeniu studiów artysta podróżował po Czechosłowacji, ZSRR oraz NRD, a jego doświadczenia z tych wyjazdów znacząco wpłynęły na jego twórczość. Przez wiele lat tworzył pejzaże, kompozycje figuralne, grafikę i rysunki, a także projektował scenografię dla teatrów studenckich. W 1970 roku artysta zdecydował się odejść od „nowej figuracji” i zaczął tworzyć obrazy, które nawiązują do uroków Kazimierza Dolnego. Malował w jasnych, pastelowych tonacjach, nadając swoim dziełom delikatny, liryczny charakter. Często idealizował widoki tego malowniczego miasteczka, który stał się jego inspiracją i miejscem życia.

Mieczysława Izdebska-Łazorek – malarka związana z Kazimierzem Dolnym

Mieczysława Izdebska-Łazorek, znana jako Mietka, to artystka, która mieszka i tworzy w Kazimierzu Dolnym. Swoją twórczość rozpoczęła od martwych natur i kwiatów, by później skupić się na pejzażach z okolic swojego domu. Malowała pola, łąki, fragmenty uliczek i zakątki Kazimierza Dolnego, co stało się jej artystycznym językiem i wyrazem miłości do tego wyjątkowego miejsca. W ciągu lat wypracowała charakterystyczny styl, który stał się jej rozpoznawalnym znakiem. Prace Mieczysławy są pełne ciepła i spokoju, a każdy obraz to kawałek jej osobistej historii.

Artystka mówi o sobie: „Wykreował mnie Kazimierz Dolny nad Wisłą – miasto, w którym mieszkam i tworzę, miasto, które od pokoleń rodzi malarzy. To miejsce, gdzie utajone gdzie indziej uzdolnienia nie tylko ujawniają się, ale domagają wcielenia”. Mieczysława podkreśla również znaczenie Stanisława Jana Łazorka w jej artystycznej drodze, nie tylko jako męża, ale również jako przyjaciela i przewodnika, który pomógł jej odkryć sens życia i prawdziwe piękno otaczającego świata.