Opis:

a) imbryk,
b) mlecznik,
c) cukiernica
Wszystkie naczynia ustawione na smukłych nóżkach (imbryk i mlecznik na trzech, cukiernica na czterech) zakończonych dołem lwimi łapami, a górą, przylegającymi do brzuśca, wydłużonymi liśćmi akantu.¬
a) Imbryk o brzuścu owoidalnym, wydłużonym i wysokiej szyi, przewężonej w środku i rozszerzającej się ku górze i dołowi. Brzusiec oddzielony od szyi wąskim fryzem z liści laurowych. Dziobek wysmukły, esowato wygięty, zakończony głowa konia. Ucho kabłąkowato wygięte, mahoniowe. Pokrywka wysklepiona, obwiedziona na brzegu analogicznym do brzuśca fryzem, zaopatrzona w uchwyt w formie karczocha,
b) mlecznik o takim jak imbryk kształcie brzuśca i mahoniowego ucha. Szyja zakończona obwiedzioną półwałkiem krawędzią z szerokim, esowato wyprofilowanym wylewem,
c) Cukiernica o krótszym, bardziej pękatym brzuścu i krótkiej szyi. Do górnej części brzuśca przytwierdzone, ukośnie ustawione dwie nieruchome antabki. Pokrywka i elementy dekoracyjne analogiczne do imbryka.
Znaki:
1)znak imienny – inicjały E. D. T.” w rombowym polu – nierozpoznany,
2) cecha eksportowa wprowadzona w 1879 r. z godłem – głową Merkurego w lewym profilu i cyfrowym oznaczeniem próby „1″, w sześcioboku,
3) cecha eksportowa wprowadzona w 1887 r, z wyobrażeniem głowy zająca w prostokącie o ściętych narożach.