Autor: Stanisław Strzyżyński

Tytuł: Głowa kobieca niebieska

Data powstania: 1968

Wymiary: Wysokość 30 cm, szerokość 27 cm, głębokość 31 cm

Materiał: gips patynowany

Miejsce przechowywania: Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym, Kamienica Celejowska, hol główny

Kobieca głowa jest jasnoniebieska, a w dotyku chropowata, trochę jak beton. Bryłę rzeźby cechuje masywność.

Twarz kobiety przypomina kształtem prostokąt. Rysy tej twarzy są wyraziste, ale kanciaste i uproszczone. Pod regularnymi zamaszystymi łukami brwi znajdują się duże oczy o ciężkich, grubych powiekach. Oczy zostały wyrzeźbione w sposób schematyczny, nie zaznaczono ani tęczówki ani źrenicy. Duży nos nie wystaje mocno poza twarz – jest płaski, długi i wygląda, jakby był przedłużeniem czoła. Koniuszek nosa jest leciutko zadarty. Szerokie wargi sprawiają wrażenie odętych. Broda rysuje się zaokrągloną linią. Kobieta ma sięgającą szyi fryzurę na pazia ze spiętrzoną nad czołem grzywką. Włosy zostały wyrzeźbione w ten sposób, że artysta dolepiał do głowy kawałki gipsu, a potem trochę wygładzał je palcami. Uczesanie wygląda, jakby powstało z bujnych włosów, ale mimo to bryła rzeźby pozostaje bardzo zwarta, a fryzura kobiety kojarzy się z peruką.

Człowiek i jego losy były głównym tematem twórczości Stanisława Strzyżyńskiego. Dużą część jego dorobku artystycznego stanowią rzeźby przedstawiające ludzkie głowy. Jednakże nie należy postrzegać tych dzieł jako portretów, ponieważ artysta – posługując się deformacją i uproszczeniem – tworzył raczej znaki niż wizerunki konkretnych osób.