Jerzy Janisch (1901-1962), Martwa natura z kwiatami, 1927, olej, dykta, 46 x 35 cm, depozyt oddziału Kamienica Celejowska, MKD/591/S
W wystroju pomieszczeń Dworu z Moniak nie mogło zabraknąć obrazów, których tematem są bukiety kwiatów. Oprócz Nasturcji Sicińskiego, prezentowanych już wcześniej, nie sposób pominąć kolejnego obrazu o tematyce kwiatowej, mianowicie Martwej natury z kwiatami Jerzego Janischa. Obraz ten, prezentowany w salonie dworskim intryguje i przyciąga swoją oszczędną kompozycją, opartej na kontraście intensywnych barw kwiatów i ciemnego,błękitno- granatowego tła. Artysta zakomponował płótno dwoma białymi, choć różniącymi się kształtem i dekoracją wazonami z kwiatami. Jeden wysoki, z wąską szyjką i pękatym brzuścem, malowany w niebieskie kwiaty i poziome pasy mieści w sobie dwie czerwone piwonie i dwa białe irysy, drugi nieco mniejszy, o smukłych proporcjach, również dekorowanej motywem floralnym i kobaltowymi poziomymi pasami zawiera w sobie jasnoróżową różę. Dopełnieniem obu bukietów są zielone liście. Obraz sygnowany u dołu z lewej strony obrazu „Janisch” z prawej zaś data 1927.
Jerzy Janisch (1901-1962), kojarzony głównie z malarstwem awangardowym, kształcił się pod okiem m.in. Kazimierza Sichulskiego, należał do lwowskiej awangardowej grupy „artes”, gdzie uprawiał malarstwo inspirowane surrealizmem a później fowizmem. W latach 20-tych wyjeżdżał do Paryża, w czasie II wojny światowej mieszkał w Krakowie a potem w Warszawie. W obrazie prezentowanym w Janowcu widoczne są wpływy i zainteresowanie artysty fowizmem. Intensywny, ciemno granatowy kolor tła z przebijającym miejscami błękitem , mocna czerwień piwonii, niemal nieskazitelna czystość bieli irysów, delikatny róż płatków róży uzupełniony zimną zielenią liści, nie tylko stanowi przyjemny dla oka, ale także, co wydaje się być paradoksalne harmonijny kontrast, wzmocniony nienagannym konturem i modelunkiem całej kompozycji.
