Ostrygojad

Fot. Rafał Siek

Jednym z ptaków, którego możemy obejrzeć z bliska w Oddziale Przyrodniczym, jest  ostrygojad. Łacińska nazwa haematopus pochodzi od greckich słów krew i stopa i odnosi się do intensywnie czerwonego koloru nóg tego ptaka.

W naszym kraju jest on oryginalnym i rzadkim ptakiem. Typowym środowiskiem jego życia są wybrzeża mórz. Bardzo rzadko, można zobaczyć go również w głębi lądu. I to właśnie w dolinie Wisły, w okolicach Kazimierza, gniazduje kilka par tych niezwykłych ptaków. Wielkością możemy porównać go do gołębia, wyróżnia go eleganckie czarno-białe upierzenie oraz intensywnie czerwonopomarańczowe nogi i dziób oraz czerwone oczy. Jak wskazuje nazwa, pokarmem ostrygojadów są małe małże, ślimaki, skorupiaki, owady i ich larwy, skąposzczety czy kijanki. Na wiślanych wyspach gniazduje w koloniach mew i rybitw, korzystając z ich pomocy przy ochronie przed drapieżnikami.

Jego gniazdo to niczym nie wyścielony dołek w piasku, do którego samica składa 2-4 jaja. Oboje rodziców wysiaduje jaja na zmianę przez ok 24-27 dni. Ptaki te są zagniazdownikami, więc pisklęta zaraz po wykluciu samodzielnie szukają pożywienia. Dorosłe ptaki są przy gnieździe bardzo ostrożne i, podobnie jak sieweczki, na widok drapieżnika odwodzą go od gniazda udając zranienie. Pisklęta zdolność latania uzyskują po ok. 32-35 dniach od wyklucia, ale samodzielne stają się dopiero jesienią. Dość długi jest czas potrzebny ostrygojadom do osiągnięcia dojrzałości płciowej: samce potrzebują 4 lat, a samice 3.

Ostrygojady to ptaki wędrowne, odlatują od nas na zimę do zachodniej Europy. Żyją długo – najstarsze zaobrączkowane ptaki miały 40 lat.