Od 2 lipca do 30 sierpnia w Domu Kuncewiczów będzie można oglądać wystawę poświęconą malarce i scenografce, Teresie Roszkowskiej. Artystka jest związana z Kazimierze Dolnym. To studentka prof. Tadeusza Pruszkowskiego z warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Dzięki pomocy Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi na ekspozycję trafią oryginalne stroje, należące do Roszkowskiej (a niejednokrotnie i zaprojektowane przez właścicielkę). Będą to : bielizna, suknie, buty, kapelusze, a nawet futro.
Uczestniczka plenerów malarskich, członkini kazimierskiej kolonii artystycznej, inicjatorka i uczestniczka wszystkich artystycznych przedsięwzięć, realizowanych przez „malarnię” w Kazimierzu Dolnym. Malarkę, sportretowaną przez Marię Kuncewiczową w opowiadaniu „Turban i dzika” w cyklu „Dwa Księżyce” przywołamy nie tylko za pośrednictwem mniej znanych obrazów, znajdujących się w zbiorach Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym.
Kolejną niespodzianką będą projekty scenograficzne Teresy Roszkowskiej wykonane dla Teatru Polskiego w Warszawie, a udostępnione nam dzięki uprzejmości dyrektora tej placówki, Andrzeja Seweryna.
Wszystkie eksponaty zostaną wkomponowane w naturalną przestrzeń czyli wnętrza willi Pod Wiewiórką.
Wystawa „Roszkowska-nieoczywiste” jest kolejną ekspozycją Domu Kuncewiczów, prezentującą sylwetki i twórczość kobiet-artystek, dla których Kazimierz był źródłem inspiracji twórczych.
BIOGRAM AUTORKI:
Teresa Roszkowska: (1904 Kijów – 1992 Warszawa)
Studiowała w Warszawie: w latach 1924-1930 w Konserwatorium Muzycznym w klasie fortepianu, równocześnie w Szkole Sztuk Pięknych, w pracowni Tadeusza Pruszkowskiego. Często brała udział w plenerach malarskich w Kazimierzu Dolnym, podczas jednego z nich, w 1926 roku powstał film amatorski z jej udziałem w reżyserii Pruszkowskiego pt. “Szczęśliwy wisielec czyli Kalifornia w Polsce”. Pierwszą wystawę indywidualną miała już w 1930 roku w Paryżu, później m.in. w Genui (1931), Brukseli (1935 – nagrodzoną), Bostonie, Chicago, Toronto, Paryżu (1937 – Grand Prix w dziedzinie sztuki dekoratorskiej), Rapperswillu, Nowym Jorku, Sztokholmie, Londynie (1939). Brała też udział w wystawach krajowych. W latach 1934-1936 studiowała scenografię na wydziale sztuki reżyserskiej Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. Projektowała scenografie do sztuk dramatycznych i oper, współpracowała z najwybitniejszymi reżyserami, m.in. Leonem Schillerem, Aleksandrem Zelwerowiczem, Edmundem Wiercińskim, później Bohdanem Korzeniewskim. Była też autorką znakomitych prac scenograficznych do spektakli operowych i baletowych w Operze Warszawskiej. Po 1978 roku poświęciła się całkowicie malarstwu. Jej bogaty dorobek artystyczny był w okresie powojennym wielokrotnie prezentowany na wystawach indywidualnych i zbiorowych zarówno w kraju, jak i poza granicami, m. in. w Londynie, w Pradze, w Wenecji, Nancy, Nicei, Mediolanie i NRD, Moskwie, Leningradzie, Oslo, Neuchtel. Teresa Roszkowska zmarła tragicznie, zamordowana w swojej willi na Saskiej Kępie. (biogram za desa.pl)
